einde stage Amy Biehl, op naar een nieuw avontuur!

3-2!!! JAWEL! ajax heeft vorige week vrijdag gewonnen! woehoe! het was niet bepaald voetbal om over naar huis te schrijven, want ze vielen verdacht veel over hun eigen voeten en ik vind het toch heel knap dat er eentje het voor elkaar kreeg om een bal uit de lucht tegen zijn eigen hoofd aan te schoppen maar het was een groot feest! nooit gedacht dat ik dit ooit zou zeggen, maar laaaang leve de vuvuzlea! waar ik in Nederland als iemand met zo een grote toeter tevoorschijn komt heel moeilijk ga kijken en in een hoekje wegkruip...had ik nu zin om er zelf een te kopen en mee te toeteren! Ze toeteren hier namelijk niet 'gewoon heel hard' zoals wij hollanders, maar er zat een super swingende vuvuzela-band achter ons, die heel de tijd hele fijne en swingende muziekjes speelden....Het was dus een groot succes!
De volgende dag was het bierfest op Greenpint en nou ben ik niet beaald een 'bier-mens' maar het was wel super gezellig! er was goede muziek en een goede sfeer, dus alleen maar super leuk!
De volgende dag na een rustig dagje te hebben gehad en lekker te hebben uitgeslapen, gingen we weer neer Goldish, dit keer met iedereen van het huis. Nou ik vond het weer fantastisch! ik stond als een uit de kluiten gewassen fan vooraan te swingen, maar dat kon me mooi niks schelen want ik had de tijd van mijn leven! hahahahaha
De volgende dag weer een 'normale' dag op Ikapa en Amy Biehl en daarna naar Yoga, met in mijn achterhoofd dat dit mijn laatste werk-week zal zijn, maar wat ik op dat moment nog niet helemaal besefte. Dinsdag weermprecies hetzelfde maar dan zonder Yoga. Het enige jammere die dag was, dat toen ik in de Townships aankwam, ik er achter kwam dat er die dag helemaal geen kinderen uit mijn groep waren....iedereen zei hierop: Ja het is het einde van het jaar, dan worden de kinderen lui en komen ze minder....van de andere groepen was er ook bijna niemand. Ik heb die dag dus alleen maar heel de tijd met 2 meisjes een balletje overgegooid, waar ze intens gelukkig van werden! De volgende dag kwam ik na Ikapa weer aan in de townships, waar ik ontdekte dat er eer geen kinderen waren, nu was echter de facillitator van de groep er wel en zij besloot om samen met mij de townships in te wandelen om de kinderen op te halen. In het begin vond ik dat best eng en spannend, omdat ik me er van bewust ben dat er niet elke dag een blank meisje daar 'in het wild' over straat loopt en ik ook behoorlijk werd nagestaart, maar toen we eenmaal een aantal kinderen gevonden hadden was het fantastisch! we liepen in een grote groep met allemaal kinderen over de straten terwijl e vrolijk liedjes zongen. Weer een ervaring die ik nooit zou vergeten. Het was van sommige leerlingen lastig om te zien waar ze woonden, omdat dat bevestigde dat ze het inderdaad niet bepaald goed hebben waar ze woonden, maar de kinderen vonden het duidelijk heel leuk en speciaal dat ik ze persoonlijk op kwam halen. Hierna hebben we dus weer lekker gedanst en dat moeat ook wel, want de dag erna zou alweer mijn laatste dag zijn....
Nadat ik bij IKAPA had gedanst en gedag had gezegd op donderdag, ging ik snel door naar de Amy Biehl foundation, waar iedereen behoorlijk geheimzinnig deed... wat bleek...ze hadden een hele lunch voor me georganiseerd! Ik heb toen mijn verklaring gekregen dat ik nu officieel 'ambassadeur van de Amy Biehl Foundation' ben, met een cd, een Amy Biehl armbandje en een kaart waar iedereen van kantoor iets in had geschreven....SUper lief! 1 ding wat ik jammer vond....Easy, mijn goede maatje van kantoor was er niet! gelukkig zouden we vrijdag nog een team-building braai hebben, dus hoopte ik dat hij daar zou zijn... Vervolgens door naar de kinderen, die ook al heel geheimzinnig deden...ik mocht het lokaal niet in en moest buiten in de brandende zon wachten...5 minuten later kwam een docent zeggen dat ik naar binnen mocht, en terwijl ik binnenstap staan daar plotseling ALLE leerlingen van de school die tegelijk riepen: SURPRISE!!....oei BAM! brok in mijn keel en bijna een traan....een aantal leerlingen van mij hadden een brief voor me op het bord geschreven, waar ik ook helemaal van smolt, maar gelukkig hield ik me sterk...toen ze echter daarna met zijn allen het volkslied van Zuid-Afrika voor mij gingen zingen, trok ik eht niet meer en heb ik toen maar besloten om alles te filmen zodat ik niet in tranen uit zou barsten en gewoon kon genieten van de dag! mijn hemel wat zijn al deze mensen lief! Hierna was de 'showcase' waarin al de groepen van de school iets lieten zien en ik was super trots op mijn leerlingen! ze deden het super mega goed! hierna heb ik ze allemaal een klein cadeautje gegeven, namen we een paar foto's (wat ze echt fantastisch vinden!) en toen gingen ze weer naar huis...JAWEL! we hebben deze dag allemaal overleefd zonder tranen! en wat ben ik daar blij om, ant wat ga ik deze leerlingen ontzettend missen omdat ik zo een fijne tijd met ze heb gehad en ze allemaal een stukje van mijn hart hebben gestolen, die ik ze trouwens ook met alle liefde heb laten stelen, omdat k ze het zo gunde....
De volgende dag hadden we de braai voor de teambuilding en dat was zuper gezellig! het was bij Kevin Chaplin, de management Director van Amy Biehl thuis, en daar was het SUPER mooi! super mooi uitzicht op de tafelberg vanuit de tuin en een heel groot zwembad, waar ze me overrigens met kleren en al ook half in hebben gegooid, maar dat doet er niet toe. Op het einde reed Easy ons met het busje naar huis. Waar hij ons normaal alleen dropt, stapte hij nu uit om me een dikke knuffel te geven en zei: "Please don't go''. toen barste alles in me. Ik ben zo een beetje naar huis gerend, waar ik nu dan toch wel even in tranen ben uitgebarsten, want dat was toch de druppel die alles deed overlopen. WOESH! ik heb het hier zoooo fantastisch gehad en ik heb ZOOOOOO veel geleerd! Ik weet zeker dat ik meer voor de foundation wil gaan betekenen en dat ik ook zeker terug wil komen.....
gelukkig ben ik hierna lekker met mijn huisgenootjes uit eten geweest bij Mama Africa en zijn we uit geweest in Long Street, waar we hebben gedanst alsof ons leven er van af hing. Zo kon ik lekker weer even aan andere dingen denken dan aan dat ik iedereen van de foundation zo ga missen....
Vandaag heb ik overdag mijn tas ingepakt, want morgen ga ik op VAKANTIE! woehoe! ik ga voor 7 dagen op de 'Garden Route' met een georganiseerde busreis. Papa en mama hebben het schema van wat en hoe ik precies ga doen, dus dat kunnen jullie mooi aan hen vragen!
We zijn net terug van een Braai bij Harry Potter (weten jullie nog wie dat is!? zo nee, moet je maar even een paar blog-verhalen terug lezen) waar het heel erg gezellig was, hij gaat aankomende zaterdag ook trouwens al weer weg, waardoor het voor mij ook een afscheid was.
En dan nu lekker slapen, want morgen moet ik vroeg op! ik wordt om 8.45 opgehaald en heb er super veel zin in! al ben ik ook een beetje zenuwachtig want het is wel echt alleen alleen...maar dat komt wel recht...en als het niet recht komt dan komt het wel krom...het leven is immers nog steeds geen loempia!
Ik spreek jullie over 8 nachtjes weer als ik al mijn avonturen heb beleefd, waar ik jullie dan natuurlijk zo snel mogelijk weer van op de hoogte zal stellen!
knuffels en af en toe een kus!