dubbele pirouette? Ja! Tour de France? nah.....

Hallo Allemaal!

Heb me helaas niet aan mijn voornemen uit mijn vorige verslag kunnen houden (eerder een nieuwe blog schrijven), omdat ik steeds druk bezig of ontzettend moe ben...Maar ik geloof dat dat juist een goed teken is.

Het lesgeven gaat heel erg goed! Ik merk dat ik steeds meer een band met de meisjes uit de groep krijg en dat de les steeds een beetje soepeler verloopt. Dit komt ook omdat ik nu de kans heb gekregen om ze mijn 'eigen materiaal' aan te leren, maar het moest dan eigenlijk wel 'contemporary' zijn, want dan kan de dans voor het gala gebruikt worden.. hahahahaha. Dus ik ben begonnen om ze een stuk aan te leren op een nummer van 'Gregory Porter'. (een van mijn lievelings! allemaal de cd kopen NU!) en het wordt behoorlijk cool, al zeg ik het zelf. In het begin waren de meiden een beetje terughoudend, omdat het materiaal behoorlijk nieuw voor ze is en ze niet gewend zijn om op deze muziek, op deze manier te bewegen, maar ze lijken er nu steeds meer van te genieten. Ze zingen de muziek sommige delen uit volle borst mee en als ik even de muziek laat doorspelen, beginnen ze allemaal als een soort elfjes door de zaal te dansen en te dwarrelen. Super lief!
De dans vinden ze dus oké, maar mijn opwarming vinden ze FANTASTISCH! Het liefst doen ze de hele les de opwarming steeds opnieuw. Wat natuurlijk niet echt de bedoeling is van een opwarming...maar vandaag hebben ze zo hard gewerkt, dat we als 'beloning' op het einde van de les de opwarming nog een keer hebben gedaan voordat we de cooling down gingen doen. 'Codarts-afgestudeerd-docent-dans-verantwoord'? waarschijnlijk niet. Maar ik maakte ze er intens gelukkig mee en ik ben hier vooral om de kinderen gelukkig te maken....al moet ik daar 10000 keer dezelfde opwarming voor doen!

Afgelopen weekend heb ik ook weer een heleboel gedaan!
Op donderdag-avond gingen we eten in Mama Africa. Een super mega toeristisch Afrikaans restaurant. Zo een waarvan elke hardcore toerist hoopt dat een Afrikaans restaurant er uit ziet. Maar wouw! wat is het eten daar lekker! En toch stiekem ook hele goede live muziek, met zang, trommels en marimba. Ik heb daar mijn lievelingsmaal gegeten. BOBOTIE! Dat is dus in het echt mooi totaaaal anders dan uit zo een pakkie van knor.
Vrijdag begon lekker rustig en het was plotseling praachtig weer! Dus, besloot een van de Duitsers dat het een goed idee was om te gaan mountain-biken. Waarop ik zei: Ik ga alleen mee, als ik niet in mijn eentje achteraan hoef te fietsen, want ik ben niet zo snel.. en hoppekaa! we stapten in de auto, opweg naar de fietsen. Bleek, dat ze op de freaking tafelberg wilden gaan mountainbiken. Dus we moesten eerst van de freaking mountainbike-verhuur-winkel, de freaking berg op fietsen! In de brandende zon! Dit was zo belachelijk zwaar en mijn voorspellingen kwamen uit, want vanaf halverwege fietste ik als een echte single lady, puffend achteraan, terwijl de rest vrolijk naar boven leek te glijden.
Eenmaal bij de 'kabel-lift' op de berg aangekomen, knapte er iets in me. Ik begon als een malle te trillen en heb behoorlijk 'gekokkebakt'....Op dat moment besloot de groep, om me achter te laten (voor een freaking uur!), verder te fietsen en me op de terugweg weer op te pikken. Super jammer! Vooral als je bedenkt dat zij allemaal medische studenten zijn...Toen ze eenmaal terugwaren, besloten ze gelijk naar beneden te racen om de fietsen terug te brengen, maar ze hadden niet gezien dat ik nog steeds amper op mijn benen kon staan. weer super jammer! De conclusie: Ik ga nooooit meer met alleen de Duitsers uit ons huis op stap, want zij zijn stom, mountainbiken is niet mijn ding en ik moet niet midden op de middag in de brandende zon intensieve inspanningen doen. Weten we dat ook weer! mooi!
Zaterdag had ik hierdoor niet meer zo een zin in de groep en hoefde ik gelukkig ook niet zoveel met ze, omdat ik moest werken. Er was een festival in Green Point, waar een aantal groepen gingen optreden en ik armbandjes ging verkopen. Het was zo ontzettend mooi weer en de de optredens gingen zo ontzettend goed, dat er steeds meer mensen kwamen kijken en iedereen vrolijk was en ik daardoor vrolijk 2 dozen met armbandjes heb verkocht! moehaa!
Die avond sprak ik met Hiske (een Nederlands meisje in mijn huis) en die schijnt precies hetzelfde probleem te hebben gehad, met de Duitse mensen van ons huis, dus toen kwam ik er achter dat ik niet gek ben en dat er ook nog steeds fijne mensen in dit huis zijn, waar ik het wel gezellig mee kan hebben en ik me dus niet meer van de groep af hoef te sluiten.

Zondag ochtend vertrokken we vroeg in de ochtend met 2 auto's naar de west kust waar we eigenlijk de bloemen wilden bekijken (weten jullie misschien nog de vorige keer dat ik daar was, 2 jaar geleden!? super mega mooi!), maar het was nog te vroeg in het seizoen, waardoor de meeste bloemen nog niet open waren... helaas pindakaas... maar we hebben wel een heleboel struisvogels en flamingo's gezien en we hebben daar heerlijk op het strand gelegen, omdat het maar liefst 27 graden was! super mega fijn!
Die avond ben ik samen met de kerels van het huis (alle meisjes wilden verder niet mee) sushi gaan eten, wat super mega lekker was! En ik heb ook ontzettend gelachen, want vooral de Canadezen zijn echt hilarisch! (Joe, een van de Canadezen, zit nu naast me op de bank en vraagt of ik wel aan jullie vertel wie hij is. bij deze.)

Zo. Nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte! Maar er komen nog een heleboel leuke dingen aan... Zo heeft de groep die ik lesgeef donderdag weer een auditie en ben ik uitgenodigd voor een Afrikaanse filmprimiere. Maar hoe en wat dat allemaal zit, dat vertel ik jullie de volgende keer.

Peace, Love and Happiness!