Ik ben er weer! En het internet doet het weer bar slecht, dus ik voel me weer helemaal thuis! Hoe ik hier ben gekomen?....

De reis begon gisteravond met een vreugde sprongetje. Want, mijn koffer was niet te zwaar! Ik kon gewoon zonder gedoe in een keer doorlopen! Dus in plaats van met tranen over mijn wangen, liep ik nu met de grootste glimlach ter wereld naar de paspoort controle waar ik vrolijk door kon huppelen, waarna ik vrolijk een heerlijke cappuccino heb gedronken, door kon huppelen naar de gate en vanuit daar hop! Het vliegtuig in kon huppelen!

Ik had het nog nooit zo fijn gehad op een vliegveld en mijn reis kon niet meer stuk! Dacht ik....

Halverwege de reis besloot namelijk mijn maag salto's te gaan maken, waarmee hij pas stopte toen we waren geland. Dit houdt in dat KLM nu een groot te kort heeft aan 'sickness bags' en de stewardess steeds heel snel de rij bij de wc moest wegduwen als ik er aan kwam. Ja.... Suuuuper jammer.... Ik heb geen oog dicht gedaan en geen hap gegeten... Toen we geland waren overheerste het gevoel van opluchting dat ik EINDELIJK uit dat stomme vliegtuig mocht en vergat ik daarom helemaal dat ik weer in het prachtige Zuid-Afrika was aangekomen in freaking awesome Cape Town!

De man bij de paspoort controle heeft dat me gelukkig even duidelijk gemaakt. Na een paar vragen te stellen zei hij: "Welcome back in Cape Town lady! When during your stay will you come visit me!?" Dat was precies wat ik even moest horen! En ik voelde me gelijk een stuk beter!

Vervolgens kwam ik aanlopen en kwam mijn koffer me gelijk tegemoet, waardoor ik moest rennen om er nog af te kunnen halen, hoefde mijn koffer niet meer gecheckt te worden (die van de rest van de vlucht wel! Hahahahaha) en stond Barbara ( de nieuwe eigenaresse van Makulu Lodge) klaar met een bordje om me op te halen, een hele vriendelijke mevrouw! Toen ik met haar bij het huis aankwam, zaten een paar van mijn medebewoners in de woonkamer, waardoor ik iedereen gelijk heb leren kennen. Ben gelijk uitgenodigd om dit weekend met ze mee te gaan :-) ookal weten ze nog niet waartoe.....

Vandaag mocht ik eigenlijk ook al mee naar een wijnproeverij, maar dat kan niet, want ik wordt over een half uurtje opgehaald door de Amy Biehl Foundation! Ik zit hier al ruim een uur helemaal klaar met vlinders in mijn buik! Heb er zoooo veel zin in!! Ik merk wel dat ik nog steeds een beetje ziek/gammel ben, dus ik begin vandaag rustig aan.

Kan niet wachten om weer avonturen te gaan beleven en deze allemaal aan jullie te vertellen! Zowel met de kinderen in de townships, als in de weekenden!

Baie veel liefde en knuffels voor iedereen! Xx